Önce topraktım şimdi ağaç oldum
Derya denizler gibi dalgalandım şimdi duruldum
Kendimi buz gibi çok sert zannederdim
Meğer ne kolaymışım hemen eriyiverdim
Her şey dün gibi inan gelir geçer
Bilemezsek kıymeti hayat bizi içer
Bu benim gurur gecem görsün cümle alem
Yıkamaz kimse inan kalbimdir benim kalem
İşte uzattığım sana yeminli elim
Sımsıkı tut ki bu yolda düşmeden yürüyelim
Her şey dün gibi inan gelir geçer
Bilemezsek kıymetini, hayat bizi içer
Tut ki elimden düşmeden yürüyelim
Tut ki elimden düşmeden yürüyelim
Tut ki elimden düşmeden yürüyelim
Tut ki elimden birlikte yürüyelim
HAYKO CEPKİN
resim de alakasız oldu ama ilgimi çektii için koydum belki sizinde ilginizi çeker.
:)
YanıtlaSilHerşey gün gibi inan gelir geçer...
YanıtlaSilherşey bırakıp gidiyor insanları, mesela anılarımız, hatıralarımız kalıyor geride... ben bazen düşünürüm acaba anılarımız, hatıralamız mı bizimle birlikte yaşıyor aklımızda yoksa biz onları yaşadığımız, oluşturduğumuz yerde mi kalıyoruz sonsuza kadar...
teşekkürler
=)